BANNAYAN-RİLEY-RUVALCABA SENDROMU

Genel Bilgi:

Bannayan-Riley-Ruvalcaba sendromu, makrosefali, multiple nonkanseröz tümörler, hamartomlar ve erkeklerde penis üzerindeki koyu çiller ile karakterize edilen genetik bir durumdur. Tümörler bağırsaklardaki benign polipler ve deri altında lipom olarak kendini gösterebilir.

 

Genetik Değişiklikler/ Etken Faktörler:

PTEN hamartom tümör sendromlarından (PHTS) biridir.

Bannayan-Riley-Ruvalcaba sendromunun tüm vakalarının yaklaşık yüzde 60’ı PTEN genindeki mutasyonlardan kaynaklanmaktadır. Olguların yüzde 10’u, bu genin bir kısmını veya tamamını içeren geniş bir genetik materyalin delesyonundan kaynaklanır. PTEN geninden üretilen protein bir tümör baskılayıcıdır, bu da normal olarak hücrelerin çok hızlı veya kontrolsüz bir şekilde büyümesini ve çoğalmasını önlediği anlamına gelir. Bu protein eksik veya kusurlu ise, hücre çoğalması etkili bir şekilde düzenlenemez. Kontrolsüz hücre bölünmesi, hamartomların ve diğer kanserli ve kanserli olmayan tümörlerin oluşumuna yol açabilir. PTEN geninden üretilen protein, muhtemelen hücre içinde başka önemli işlevlere sahiptir; Bununla birlikte, bu gendeki mutasyonların, makrosefali, gelişimsel gecikme ve kas ve iskelet anormallikleri gibi Bannayan-Riley-Ruvalcaba sendromunun diğer özelliklerine nasıl neden olduğu açık değildir.

 

Bannayan-Riley-Ruvalcaba sendromunun , PTEN geninin mutasyonları veya delesyonlarından kaynaklanmadığı durumlardaki sebepler bilinmemektedir.

 

Belirti ve Semptomlar:

Riley-Ruvalcaba sendromunun belirti ve bulguları, konjenital olarak ya da erken çocukluk döneminde kendini belli eder.

Etkilenen bebeklerin en az yarısında makrosefali olup, birçoğu da yüksek doğum ağırlığına ve normalden büyük vücut boyutlarına (makrozomi) sahiptir. Büyüme genellikle çocukluk döneminde yavaşlar, bu nedenle etkilenen yetişkinler normal boyda ve vücut büyüklüğündedir. Bannayan-Riley-Ruvalcaba sendromlu tüm çocukların yaklaşık yarısı zihinsel engelli veya gecikmiş gelişime, özellikle konuşma, oturuş, emekleme ve yürüme gibi motor becerilerin gelişimine sahiptir. Bu gecikmeler yaşla iyileşebilir.

 

Bannayan-Riley-Ruvalcaba sendromlu tüm insanların yaklaşık yarısı, hamartomatoz polipler olarak bilinen bağırsaklarında hamartomlar geliştirir. Genellikle Bannayan-Riley-Ruvalcaba sendromu ile ilişkili diğer nonkanseröz büyüme, deri altında gelişen lipomlar ve anjiyolipomlar olarak adlandırılan yağlı tümörleri içerir. Etkilenen bazı kişilerde, anormal kan damarlarının karışıklıklarından oluşan kırmızı veya morumsu büyümeler olan hemanjiyomlar da gelişir. Bannayan-Riley-Ruvalcaba sendromu olan kişilerde, bazı kanserlerin gelişme riski de artmış olabilir, ancak ilişkili kanserlerin risklerini açıklayacak kadar yeterli çalışmalar mevcut değil.

 

Bannayan-Riley-Ruvalcaba sendromu olan kişilerde bildirilen diğer belirti ve bulguları zayıf kas tonusu (hipotoni) ve diğer kas anormallikleri, tiroid problemleri ve nöbetlerdir. İskelet anormallikleri olağandışı geniş eklem hareketi (hiperekstansibilite), skolyoz ve pektus excavatum olarak tanımlanmıştır.

 

Bannayan-Riley-Ruvalcaba sendromunun özellikleri Cowden sendromu denilen başka bir bozuklukla üst üste görülebilir. Cowden sendromu olan kişiler, hamartomları ve diğer nonkanseröz lezyonları geliştirir; Ayrıca belirli kanser türlerinin görülme riski de artmaktadır. Her iki durum da PTEN genindeki mutasyonlardan kaynaklanabilir. Bannayan-Riley-Ruvalcaba sendromu olan bazı kişilerde Cowden sendromu tanısı konmuş akrabalar vardı ve diğer bireyler her iki durumun da karakteristik özelliklerine sahipti. Bu benzerliklere dayanarak, araştırmacılar Bannayan-Riley-Ruvalcaba sendromu ve Cowden sendromunun, iki farklı durum yerine PTEN hamartoma tümör sendromu olarak bilinen benzer özellik spekturumunu temsil ettiğini öne sürmüşlerdir.

 

Genetik Görülme Sıklığı:

Bannayan-Riley-Ruvalcaba sendromunun prevalansı bilinmemekle beraber nadir görülmektedir. Tıp literatüründe birkaç düzine vaka bildirilmiştir. Araştırmacılar, sendromun yeterli tanı almadığından şüphelenirler çünkü bulguları ve semptomları değişken olup ve bazıları süptildir.

 

Kalıtım Paterni:

Otozomal dominant olarak kalıtılır. Sporadik olarak da PTEN geninde mutasyon meydana gelerek ailede hastalığa sahip olmayanlarda karşımıza çıkar.

 

Teşhis Yöntemleri ,Tedaviler ve Takip:

BRRS için tanı kriterleri belirlenmemiştir; Bununla birlikte, işaret ve semptomların varlığına dayalı olarak BRRS’den şüphelenilebilir. PTEN geni için genetik test mevcut olsa da, BRRS tanısı alan ,PTEN gen mutasyonu saptanabilen kişilerin sadece yüzde 65’inin tahmin edilmektedir.

 

Genetik Test Kayıt Sistemi(The Genetic Testing Registry-GTR) genetik testler hakkında bilgi sağlar. GTR için hedef kitle sağlık hizmeti sağlayıcıları ve araştırmacılardır. Genetik testle ilgili özel soruları olan hastalar ve müşteriler, bir sağlık hizmetleri uzmanıyla veya genetik uzmanı ile iletişime geçmelidir. Nadir hastalık kategorisinde olması sebebiyle araştırma konusu olması muhtemeldir ve hastaya genetik testler için bir maliyet genellikle çıkartılmaz.

 

BRRS’li kişilerin sağlık hizmetlerinin nasıl yönetileceğine dair standart bir öneri bulunmamakla birlikte, belgelenmiş PTEN gen mutasyonu olan BRRS’li kişilerin Cowden sendromu için tarama kurallarına uymaları önerilmektedir. Şu anda BRRS tanısı konmuş ancak saptanabilir bir PTEN mutasyonuna sahip olmayan kişilerin bu kılavuzlara uyup uymadıkları net değildir.

 

Cowden sendromu olan kişiler için kanser taraması için öneriler her yıl Ulusal Kapsamlı Kanser Ağı (NCCN) tarafından güncellenmekte ve yayınlanmaktadır. Çoğu durumda, tarama iyi huylu büyümeleri yönetmeye ve en iyi tedavi görüldüğü zaman erken dönemde herhangi bir kanseri saptamaya yardımcı olabilir.

 

Meme kanseri riski nedeniyle, CS’li kadınlar meme kanseri taraması yapmalıdır. Güncel yönetimde öneriler , aylık meme muayenesinin yapılmasını, 25 yaşından başlayarak her 6 ayda bir doktorunuzdan bir meme muayenesi yapılmasını ve 30 ila 35 yaşlarında (veya 5-10 yıl öncesinden başlayarak) yıllık bir mamografi ve göğüs MRG’sini içermektedir. ailede bilinen en erken meme kanseri; hangisi önce gelirse). Meme kanserini tespit etmeyi zorlaştıran yoğun meme dokusu olan bazı kadınlar için, önleyici mastektomi bir seçenek olabilir. Kadınlar ayrıca, anormal vajinal kanama, pelvik ağrı, ilişki sırasında ağrı ve ağrılı idrara çıkma gibi olası rahim kanserinin belirtilerini ve semptomlarını bilmelidir.

 

Hem erkek hem de kadın tiroid kanserinin taranması için 18 yaşında tiroid ultrasonu ve yıllık tiroid muayenesini içerir. Ayrıca yıllık ultrason önerilir. Tiroid nodülleri ortak bir özellik olabileceğinden, deneyimli bir endokrinolog, biyopsi gibi takip gerektirip gerektirmediğini belirlemek için tiroid nodüllerini değerlendirmelidir.

 

Cilt kanseri taraması da düşünülmelidir. Bir dermatoloğa yıllık ziyaretler, CS cilt bulgularının yönetilmesine yardımcı olabilir ve aynı zamanda cilt kanseri için tarama yapabilir.

 

Son kanıtlar, CS’li kişilerde kolon kanseri riskinin artabileceğini düşündürmektedir. Şu anda CS’li kişilerin her 10 yılda bir 50 yaşından başlayarak genel popülasyondaki herhangi bir kişi gibi kolonoskopi yapmaları tavsiye edilmektedir. Bununla birlikte, bu öneriler değişebilir ve doktorunuza veya genetik danışmanınıza en güncel kurallar hakkında bilgi almak önemlidir.

 

Hastalıkla İlişkili Genler:

PTEN geni sitogenetik Lokasyon: 10.33.1, yani 23.31 pozisyonundaki kromozom 10’un uzun (q) koludur. Mutasyona uğrayan gen otozomal dominant olarak kalıtılır.

 

Hastalığın Diğer İsimleri:

• Bannayan-Ruvalcaba-Riley syndrome
• Bannayan-Zonana syndrome
• BRRS
• BZS
• Myhre-Riley-Smith syndrome
• Riley-Smith syndrome
• Ruvalcaba-Myhre-Smith syndrome
• Ruvalcaba-Myhre syndrome

 

 

Kaynaklar:

https://ghr.nlm.nih.gov/condition/bannayan-riley-ruvalcaba-syndrome#resources

https://uihc.org/health-topics/bannayan-ruvalcaba-riley-syndrome-brrs