HUNTER SENDROMU

Hunter sendromu olarak da bilinen Mukopolisakkaridoz tip ll (MPS II) vücudun birçok farklı bölümünü etkileyen ve neredeyse tamamen erkeklerde oluşan bir durumdur.bu giderek zayıflatıcı bir hastalıktır ; bununla birlikte ilerleme hızı etkilenen kişilere göre değişir.Doğumda MPS II ‘li  bireyler durumun herhangi bir özelliğini göstermezler. 2 – 4 yaşları arasında tam dudaklar,yuvarlak yanaklar ,geniş bir burun ve genişleyen bir dille (makroglossia) gelişirler. Vokal kordlar da buyur ve derin ses tonuyla sonuçlanır.solunum yollarının daralması , sık görülen üst solunum yolu enfeksiyonlarına ve uyku sırasında solunumda kısa süreli duraklamalar (uyku apnesi) neden olur.

Bozukluk ilerledıkce , bireylerin hava yollarını açık tutmak için tıbbi yardıma ihtiyacı olur.MPS IIbırçok organ ve dokuyu etkiler. Bu bozukluğu olan bireylerde genellikle büyük bir kafa(makrosefali) , beyinde sıvı birikimi (hidrosefali)büyümüş karaciğer ve dalak (hepatosplenomegali)ve göbek deliği çevresinde göbek fıtığı görülür.MPS II’li insanların genellikle gergin olmayan kalın ciltleri vardır. Bazı etkilenen bireylerin çakıllara benzeyen belirgin beyaz deri gelişimleri de vardır. Bu bozukluğu olan çoğu insan işitme kaybına ve tekrarlayan kulak enfeksiyonlarına sahiptir. MPS II’li bazı hastalarda , gözün arka kısmındaki (retina)ışığa duyarlı doku ile ilgili sorunlar gelişir ve görme azalır.

MPS II’li çocuklar 5 yaşına kadar istikrarlı bir şekilde büyür ve büyümeleri yavaşlar , kısa boylu olarak gelişirler. Bu durumda olan bireylerde hareketliliği önemli derecede etkileyen ekrem deformiteleri (kontraktürler) bulunur.MPS II ‘ li birçok kişide aynı zamanda, X ışını üzerinde görülen çoklu iskelet anormalliklerine neden olan disostoz mültipleksi de vardır. Disozis çoklu uzun kemiklerın özellikle de kaburgaların genelleşmiş kalınlaşmasını içerir. Ağır ve hafif tipler olarak adlandırılan iki tip MPS II vardır. Her iki tip de yukarıda tarif edildiği gibi çok sayıda organ ve dokuyu etkilemekle birlikte , şiddetli MPS II’li insanlar da entelektüel fonksiyonda azalma ve daha hızlı bir hastalık ilerlemesi yaşarlar.

Şiddetli formu olan bireyler 6 ila 8 yaşları arasında temel işlevsel becerilerini (gelişimsel gerileme) kaybetmeye başlarlar. Bu kişilerin ortalama ömrü 10 ila 20 yıldır. Hafif MPS ll ‘ li bireylerin ömrü kısadır ancak genellikle yetişkinliğe kadar yaşarlar ve zekaları etkilenmez. Kalp hastalığı ve hava yolu obstrüksiyonu , her iki MPS II tipinde insanlarda ölümün ana nedenidir. Mps ll , yaklaşık olarak 170.000 de 1, erkekler de ise 100.000 de 1 görülür.

IDS genindeki mutasyonlar MPS II’ye neden olur. IDS geni I2S enziminin sentezlenmesınde görev alır. Bu enzim glikozaminoglikan (GAG)olarak bilinen büyük şeker moleküllerinin yıkımında görev alır. GAG’lara aslında mukopolisakkaritler de denir ve bu durum bu durumun adını alır. IDS genindeki mutasyonlar l2S enziminin fonksiyonlarını azaltır ya da tamamen ortadan kaldırır . I2S enzim aktivitesinin olmaması , özellikle lizozomların içinde bulunan hücrelerde GAG’ların birikmesine yol açar. Lizozomlar hücredeki farklı molekül türlerini sindiren ve geri dönüştüren bölmelerdir.

MPS ll de dahil olmak üzere moleküllerin lizozomlar içinde birikmesine neden olan sebepler lizozomal depolama bozuklukları olarak bilinirler.GAG’ların birikimi lizozomların boyutunu arttırır ve bu nedenle birçok doku ve organ bu hastalıkta büyür.

Araştırmacılar ,GAG’ların ayrıca lizozom içerisindeki diğer proteinlerin işlevlerine müdahale edebileceğine ve hücre içerisindeki moleküllerin hareketlerini bozabileceğine inanıyor.

Bu durum , X bağlantılı resesif kalıba bağlıdır. Bu durumla ilişkili gen iki cinsiyet kromozomu üzerinde bulunur. Erkeklerde (sadece bir tane X kromozomu var )her hücrede genin değiştirilmiş bir kopyası bu duruma neden olabilir. Kadınlarda ( 2 tane X kromozomu var) bozukluğa sebep olması için genin her iki kopyasında bir mutasyon meydana gelmelidir. Dişilerin bu genin değiştirilmiş iki kopyasına sahip olması sık olmadığı için erkekler X ‘e bağlı resesif bozuklulardan kadınlara nazaran daha çok etkilenir. X ‘e bağlı kalıtımın bir öxelliği de , babaların oğullarına X bağlantılı özelliklerini aktaramamasıdır.

 

Kaynakça

 

https://ghr.nlm.nih.gov/search?query=Hunter+syndrome